به خاطر پدرم

درباره وبلاگ خیلی وقتها به امتحان دیکته فکر می کنم،اولین به خاطر پدرم...ادامه مطلب

التماست نمي کنم هرگز گمان نکن که اين واژه را در وادي آوازهاي من خواهي شنيد تنها مي نويسم بيا بيا و لحظه يي کنار فانوس نفس هاي من آرام بگير نگاه کن ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است اگرنگاه گمانم به راه آمدنت نبود ساعتي پيش اين انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب هاي تو مي سپردم حال هم به چراغ همين کوچه ي کوتاه مان قسم بارش قطره يي از ابر باراني نگاهم کافي ست تا از تنگه ي تولد ترانه طلوع کني اما تو را به جان نفس هاي نرم کبوتران هره نشين بيا و امشب را بي واسطه ي سکسکه هاي گريه کنارم باش مگر چه مي شود يکبار بي پوشش پرده ي باران تماشايت کنم ؟ ها ؟ چه مي شود ؟   به خاطر پدرم...ادامه مطلب

  بی تو حتی باران هم بوی تشنگی می دهد گـاهــــی لال مـــی شود آدم حـرف دارد ولـــی کلمه نـدارد ... خسته‌ام ری‌را!  می‌آیی همسفرم شوی؟  گفتگوی میان راه بهتر از تماشای باران است  توی راه از پوزش پروانه سخن می‌گوئیم  توی راه خوابهامان را برای بابونه‌های درّه‌ای دور تعریف می‌کنیم  باران هم که بیاید  هی خیس از خنده‌های دور از آدمی، می‌خندیم،  بعد هم به راهی می‌رویم  که سهم ترانه و تبسم است  مشکلی پیش نمی‌آید  کاری به کار ما ندارند ری‌را،  نه کِرمِ شبتاب و نه کژدمِ زرد... سیدعلی_صالحی به خاطر پدرم...ادامه مطلب

چندشب پیش سمانه برام پیام داد که اومدم وبلاگت دلم گرفت . ی جوریه ! من دلم وبلاگ خودتو می خواست  اگرچه منم دلم وبلاگ خودمو میخواست  و بارها پشیمون شدم از عجله ای که کردم اما این وبلاگ  هم برام خیلی عزیز هست وبلاگی که در آستانه  ماه مهر از جوشش مهربانی یک دوست در دلم جوانه زد و به قول فریدون  مشیری امیدوارم کرد به سرزدن مهر در پهنه ی قلب نیلی گل! اما آبان این ماه سردمهر نامهربان همیشه برای من یادآور نبودن ها و کوچ کردن ها بوده این روزها هم که یاداور روزهای دلتنگی و خاطرات تلخ گذشته است  اجباری ناخواسته اضافه شده ومن مجبورم  علیرغم میلم برای مدتی از این جا دور باشم  به رسم عهدی که در روز تولد این وبلاگ نوشته شد این اخرین نوشته هم تقدیم خالق اشک مهتاب همچنان به پاس اعتماد و محبت بی دریغش تمام وسعت قلمرو احساسم...برای تو ! می تپد… همان قلبم را می گویم گاهی تنگ میشود ! گاهی بهانه گیر ! گاهی بی هوا سر به هوا می شود ! گاهی… اما بی شک زمانی آرام است که؛ تو بخندی! ..............................................................  با اشک مهتاب آغاز شد و در میان اشک مهتاب جاودانه ! کنار چشمه ای بودیم به خاطر پدرم...ادامه مطلب

  روزها و شب های زیادی تو اتاقم میشینم، می ایستم، فکر می کنم به تو؛ به تضاد های حرف های تو، به تضادهای این دنیا، نمی دونم کابوسه یا رویا، واقعیته یا خیال، هستی یا نیستی! میرم کنار پنجره، ماشین ها میان و میرن، چراغ ها خاموش و روشن میشن، از این همه تضاد تب و لرز میگیرم! پرده ها رو میکشم، میرم سمت آیینه، ساعت ها به لبخند شکسته ام خیره میشم؛ لبخندی که خیلی وقته خیلی چیزها رو فهمیده، لبخندم صادقانه ترین تضاد دنیاست! هنگامی که باران پیانو می نوازد / #روزبه_معین به خاطر پدرم...ادامه مطلب

هربار که

هوای رفتن به سرم می زند

می روم

در گوشه ای

تنها می نشینم

تا این سودا

از خیالم بگذرد

می دانم

اگر بروم

هرگز به اینجا

بازنخواهم گشت

 

جمال ثریا

 

 

به خاطر پدرم...

 

مرا به رد شعرم دنبال کن

من رد پا ندارم

رد درد را بگیر

و به من برس....

علیرضا روشن

به خاطر پدرم...

با رفتن هر آدمي، بخشي از كيفيت سبك زندگي ما تغيير مي كند.  بسيار پيش مي آيد كه مي بينيم حتي در خلوت ترين خلوتهامان هم، زمزمه ها و فكرهايمان، متاثر از "ديگري" به ظاهر فراموش شده اي است كه روزگاري پيش، چند صباحي را با او سپري كرده ايم. من كتاب مي خوانم، اما كسي را داشته ام كه وقتي بود، شايد به خاطر همان بودنش، بيشتر و ديوانه وارتر كتاب مي خواندم  من فيلم مي بينم اما كسي در گوشه اي از زندگي ام بوده است كه فيلم ديدن در كنارش معنا و مفهوم ديگري داشته است.  من قهوه مي خورم، اما همنشيني كسي را تجربه كرده ام كه نوشيدن قهوه با او طعم ديگري داشته است. من احتمالا باز ه به خاطر پدرم...ادامه مطلب

قول می‌دهم در جهان قدرتی وجود ندارد که بتواند عشق را به کینه تبدیل کند

و این نشان می‌دهد که جهان با همه عظمتش در برابر قدرت عشق چقدر حقیر است و ناتوان.

نادر ابراهیمی

چهل نامه کوتاه به همسرم

به خاطر پدرم...

روزهایی که شعری

از من 

به دستت نمی رسد

نگران نشو

در خودم گم شده ام

هیچ کجا نیستم

حتی

کنار خودم

با هیچکس نیستم

حتی باخودم

گم شده ام

پیدا میشوم

برمیگردم

نگران

نشو.....

امیر اخوان

 

به خاطر پدرم...